Groeien doe je IN je comfortzone

Ik kwam 'm laatst weer tegen in een magazine. Stap uit je comfortzone, dáár zit de groei! Mijn nekharen gaan altijd een beetje overeind staan als ik dat lees. Natuurlijk brengt het leven dingen die je niet kent en die je toch moet doen. En natuurlijk zie je dan een kant van jezelf die je misschien niet had verwacht. Top. Maar dat er alleen groei zit op een plek die voor jou onbekend is? Waar je vanuit een niemandsland met een bang hart zomaar in moet springen en hopen dat het meevalt? Onzin.

In mijn tijd als managementassistente had ik een leidinggevende die me soms uitdaagde nieuwe taken op te pakken. Soms waren dat heel leuke projecten, maar soms ook dingen die me niet lagen en die ik vanuit mezelf nooit zou initiëren, omdat het niet bij me paste.  Als ik dat aangaf – toen nog niet met zoveel vertrouwen als ik dat nu kan – zei hij vaak: 'Ja, die Roos doet géén dingen die niet in haar straatje liggen!'
Ik dacht dan: DUH, natuurlijk doe ik dat niet.

Op m'n gemak
En als ik terugkijk op mijn loopbaan, zie ik dat al mijn persoonlijke groei is ontstaan vanuit mezelf. Niet vanuit een plek waar ik buiten mezelf stond. Een plek waar ik mezelf niet kende. Als ik ergens op sollicitatiegesprek ging, deed ik dat vanuit vertrouwen. Vanuit een gemak waarbij ik tegen mezelf kon zeggen: dit kan ik, dit past bij mij. Meestal met een baan als gevolg, omdat ik kon laten zien dat ik op mijn gemak was in deze nieuwe situatie.


Hetzelfde was het toen ik als marketeer in dienst was van een groot bedrijf. Mijn takenpakket werd in de loop der tijd compleet anders, omdat de organisatie nu eenmaal groeide. Maar de functie páste niet meer bij mij. Het voelde niet als Roos. 'Je moet gewoon even uit je comfortzone stappen', zei mijn teamleider. Niet bang zijn voor nieuwe dingen.'

Kleine stapjes
Het was de druppel die me deed besluiten voor mezelf te beginnen als zelfstandig ondernemer. Iets waar ik al heel lang mee bezig was in mijn hoofd. In heel kleine stapjes. Stapjes die ik maakte vanuit vertrouwen. Vanuit een bekende omgeving in mijn binnenste. Wat kan ik al? Wat ben ik bereid te leren wat ik nog niet weet? Hoe kan ik dat doen op een manier die bij mij past?


En na verloop van tijd, op een moment dat IK er klaar voor was, zette ik de laatste kleine stap en nam ik ontslag. Ik zeg kleine stap, want zo voelde het ook. Ik was compleet IN mijn comfortzone bij deze behoorlijke carrièreswitch omdat ik me er op mijn eigen tempo op had voorbereid. Vanuit vertrouwen en zelfkennis.

Het hóéft niet eng te zijn
Persoonlijke groei zit in jezelf. Niet buiten je comfortzone: letterlijk een onbekende plek waar je je niet comfortabel voelt. Dat is toch geen plek om aan iets nieuws te beginnen? 
Een nieuwe stap nemen kán eng zijn en dat mag ook. Maar dat hóéft het niet te zijn. Verdeel een grote stap in kleine stapjes. Bereid je goed voor. Doe het op jouw manier. En als je er klaar voor bent, hak dan die laatste knoop door. Genesteld op de bank, met een kop thee. Heerlijk comfortabel.